نمک دموکراسی هم گندید

نمک دموکراسی هم گندید

از قدیم رسم بر این بود، هرچی را که می گندید، نمکش می زدند، تا از گندیدگی پیش گیری کند!

در افغانستان همه بر این باور بودند، که افغانستان یک کشوری هست، از بدو تولد، آسیب پذیر به دنیا آمده است، یعنی یک پدیده ای، قابل گندیدگی هست، پس برای حفظ و مراقبت از آن همیشه تلاش کرده اند، بر آن نمک بزنند، گاهی این نمک، از جنس، قومیت و قبیله بود، گاهی دین بود، گاهی این نمک از جنس کمونیسم بود، و این بار همه بالاتفاق تصمیم گرفتند، که نمک دموکراسی غربی بیاورند، بر این جسم لحیده شده، بمالند، تا از پوسیدگی در امان بمانند.

داستان افغانستان و نمک داستان طولانیی ای هست، که باید در جای خودش بحث شود، اما نکته در این است که در این کشور هر آنچه که آوردند، خود گندید، به عنوان نمونه اگر بخواهیم، بگوییم، قبیله در این کشور گندید، دین اوردند، دین به جایی اینکه بیاید باورها، آداب و رسوم جاهلی را تبدیل کند، به اداب و رسوم دینی، و فرهنگ دینی را حاکم کند، در اینجا دیدیم، که نقاب دین را از روی جسم دین برداشتند، بر روی جسم قبیله گذاشتند، و ادعا کردن دین همین است، و بعد به نام دین چه ها که در تاریخ این کشور صورت نگرفت.

عده ای امدند و گفتند که دین افیون است، باید دین به کناری گذاشته شود، و باید مساوات و برابری و برادری و... بر این کشور حاکم گردد، تا این کشور از این وضعیت فلاکت باری که دارد، خارج گردد، و آدمهای ساکن در آن همانند انسانهای مترقی سایر ملل دارای، آداب و فرهنگ مترقی و... شود.

انها تلاش زیادی کردند، اما، دیدیم که فلسفه کمونیسم نیز رنگ قبیله به خود گرفت و رفت در همان جنوب کشور، کمونیسم پشتونی ساخته شد و...

طالبان را می توان زائیده همین نمک آخری دانست، و باز با نقاب دین بازگشتند، و این بار این طالبان که اهرمی بود در دستان اسامه بن لادن و القاعده پاهای خویش را از گلیم خود دراز تر کردند و خالق یازدهم سپتمامبر شدند و دنیا را به سوی افغانستان کشانیدند با ملیون ها تن نمک دموکراتیک و علاوه بر آن واکسنهای گوناگون ...

الغرض از روز وارد شدن این نمک دموکراسی در کشور قریب 9 سال سپری می گردد، و سر انجام روز گذشته شاهد بودیم که به پیشواز اجلاس لندن تعداد 5 تن از جنایتکاران طالب از لیست سیاه ملل متحد خارج گردید، و قرار بر این است که جناب اقای کرزی به حیث رئیس جمهور افغانستان، در اجلاس لندن از همه جهانیان تقاضا کند تا صندوق های کمک برای پشتونها بگذارند، چرا که در طول این هشت سال ماضیه همه امکانات بین المللی را که به بهانه نا امنی جنوب خرج کرده اند، برای پشتونها کفاف نکرده است.

حالا باید برای رشد آنها کمک بیشتر، شود، باید در جنوب مراکز اقتصادی ساخته شود، باید برای جنوب پول مفت برای هر پشتون داده شود، تا بتواند تشکل طالبان خویش را از گذشته هم قوی تر سازد، چیزی که در موسا قلعه هم تجربه شد، چون کمکها و نامه های اقای مجددی تحت عنوان کمسیون صلح توانست طالبان را تا کابل بکشاند، حالا باید به تمام افغانستان انها گسترش یافته و فراگیر شود، و از طریق کمسیون صلح این امر مهم امکان پذیر نیست و...

و در صورت موافقه اجلاس لندن با خواسته های عالی جناب کرزی، نتیجه می گیریم که نمک دموکراسی هم در لجنزار قبیله افغانستان گندید! حال په باید کرد؟



|+| نوشته شده توسط یونس حیدری در پنجشنبه 1388/11/08 | یک نظر